Kody stanu HTTP mogą dostarczyć ważnych informacji o Twojej witrynie. Kod stanu 404 jest prawdopodobnie najbardziej powszechny, ponieważ pojawia się, gdy nie można uzyskać adresu URL. Ale co oznaczają kody takie jak 200 lub 301?
Znaczenie kodów stanu może być szczególnie pomocne w optymalizacji pod kątem wyszukiwarek , ponieważ robot indeksujący wyszukiwarki wykorzystuje kody stanu do określenia, czy otwierane strony są dostępne (kod 200 OK lub kod 404 niedostępny) lub czy powodują błędy. Inne kody, takie jak 301 i 302, są istotne dla optymalizacji wyszukiwarek i zarządzania robotami, dlatego ważne jest, aby móc je rozpoznać i rozróżnić. Poniżej wyjaśniamy, o co chodzi w kodach statusu i co oznaczają najważniejsze z nich.
Co to jest HTTP?
Hypertext Transfer Protocol (HTTP) jest używany do komunikacji między klientem a serwerem. Klientem może być przeglądarka, która chce pobrać stronę z serwera i wysłać do niej żądanie. Serwer odpowiada żądanym dokumentem lub stroną albo komunikatem o błędzie.
Kody stanu HTTP
Kody stanu HTTP są częścią odpowiedzi serwera na żądanie klienta, na przykład z przeglądarki użytkownika. Kody znajdują się w każdym nagłówku odpowiedzi HTTP z serwera. Kod stanu informuje, czy żądanie powiodło się, czy wystąpił problem.
Z reguły przeglądarka internetowa nie wyświetla odpowiedniego kodu statusu, na przykład użytkownik nie jest informowany o kodzie statusu 200, lecz jest kierowany bezpośrednio na żądaną stronę. Przekierowanie również zwykle pozostaje niezauważone przez użytkownika. Dzięki specjalnym narzędziom, takim jak rozszerzenie przeglądarki Live HTTP Headers , kody stanu mogą być monitorowane w celu sprawdzenia Twojej witryny.
Klasy kodów stanu HTTP
W sumie istnieje około 40 różnych kodów stanu HTTP. Można je podzielić na 5 klas:
Klasy | opis |
---|---|
100-199 | To jest informacja dla twojego komputera. Na przykład serwer używa tej klasy kodów stanu HTTP, aby poinformować komputer, że otrzymał żądanie lub że przetwarzanie jest w toku. |
200-299 | Ta klasa zawiera kody stanu HTTP, które wskazują pomyślne przetwarzanie. Jeśli, na przykład, żądana strona internetowa mogła zostać pomyślnie odesłana lub plik został pomyślnie zapisany na serwerze, wysyłany jest kod stanu tej klasy. |
300-399 | W przypadku tych kodów stanu HTTP klient musi zawsze inicjować nową akcję. Czy to z tego powodu, że żądana witryna została przeniesiona, czy też komputer powinien załadować stronę z pamięci podręcznej. |
400-499 | Te komunikaty o stanie zawierają wszystkie błędy klienta, które mogą wystąpić w żądaniu. Wspomniany na początku błąd 404 znajduje się również w tej klasie, co dokładniej opiszę za chwilę. |
500-599 | Komunikaty o błędach z serwera są podsumowane w tej klasie. |
Najważniejsze kody statusu HTTP w skrócie
100 – Continue
Żądanie zostało poprawnie przesłane do serwera i serwer oczekuje na dalsze instrukcje klienta dotyczące sposobu realizacji tego żądania.
102 – Processing
Ten kod stanu jest używany w przypadku czasochłonnych żądań, aby uniknąć przekroczenia limitu czasu.
200 – OK
Ten kod statusu jest nadawany, jeśli żądanie zostało wykonane poprawnie i bez błędów. Na przykład, gdy żądana strona lub dokument jest dostępny i przesłany do klienta.
301 – Moved Permanently
Dane, o które prosi klient, zostały na stałe przeniesione lub przekierowane na inny adres, a stary adres stracił ważność. Nowy adres, pod którym można teraz znaleźć dane, jest również bezpośrednio określony.
Ten kod stanu jest szczególnie ważny dla optymalizacji pod kątem wyszukiwarek. Jeśli na przykład struktura adresu URL zmieni się podczas ponownego uruchomienia lub strony zostaną usunięte, należy skonfigurować przekierowanie 301, aby uniknąć stron z błędem 404, a tym samym obniżyć wartość rankingu wyszukiwarek.
Przekierowując, kontrolujesz robota i przekierowujesz go na inną stronę, która ma taką samą lub podobną treść. Zaletą przekierowań 301 jest to, że siła linków (siły linków) jest dziedziczona. Oznacza to, że liczba i jakość linków zwrotnych ze starej witryny jest przenoszona na nową witrynę i ten sok linków nie jest tracony.
Nawet przy zmianie domeny należy zadbać o poprawne przekierowania i przekierować strony 1:1 zamiast przekierowywać wszystkie podstrony na stronę główną. Ponieważ bot Google przestaje indeksować Twoją stronę najpóźniej po czwartym lub piątym przekierowaniu, należy unikać długich łańcuchów przekierowań.
302 – Moved Temporarily
Kod stanu HTTP 302 oznacza tymczasowe przekazanie, ponieważ zasób można znaleźć tylko tymczasowo pod innym adresem. W optymalizacji pod kątem wyszukiwarek bardzo ważne jest rozróżnienie między 301 a 302, ponieważ żaden sok linków nie jest dziedziczony z przekierowaniem 302 i dlatego może zostać utracony. Oryginalny adres pozostaje prawidłowy z kodem stanu 302, więc Googlebot kontynuuje indeksowanie tej strony.
400 – Bad Request
Klient wysłał żądanie z błędami składni, więc żądanie nie może zostać przetworzone przez serwer. Żądanie powinno zostać poprawione i ponownie wysłane.
404 – Not Found
Kod stanu 404 jest jednym z najczęstszych kodów błędów i jest generowany, gdy zasób żądany przez klienta nie został znaleziony przez serwer. Zwykle dzieje się tak, gdy żądany adres URL nie istnieje lub już nie istnieje. Przyczyn może być wiele:
- Klient zażądał nieprawidłowego adresu URL, który nigdy nie istniał.
- Żądane dane zostały zapisane w nowej lokalizacji, a wewnętrzne linki nie zostały dostosowane.
- Nieaktywne linki : źródła zewnętrzne prowadzą do adresu URL, którego zasoby zostały przeniesione, tak że adres URL jest nieaktualny i nie został dostosowany.
Błędy 404 nie tylko ograniczają przyjazność dla użytkownika Twojej witryny, w zależności od liczby błędów 404, ranking Twojej witryny przez Google może być również gorszy. W Google Search Console możesz dowiedzieć się, które strony z błędami 404 zostały znalezione przez Googlebota podczas indeksowania. Znajdziesz tam również wewnętrzne i zewnętrzne linki do tego adresu URL, dzięki czemu można je dostosować.
Możesz łatwo naprawić błędy 404 za pomocą przekierowań 301. Jak już opisano w sekcji dotyczącej kodu stanu 301, jest to szczególnie ważne w przypadku ponownego uruchomienia lub przeniesienia domeny, ponieważ strony, które nie są przekierowywane, w przeciwnym razie byłyby wyświetlane z kodem stanu HTTP 404.
410 – Gone
Ten kod stanu sygnalizuje, że żądany zasób już nie istnieje i że nie ma również alternatywnego adresu. Ten kod stanu jest używany przez administratorów serwera, gdy zasób zostanie trwale usunięty.
500 – Internal Server Error
Ten kod stanu HTTP reprezentuje wewnętrzny błąd serwera, więc żądany zasób nie może zostać zwrócony. Często pojawia się to z nieprawidłowymi wpisami w pliku .htaccess.
503 – Service Unavailable
Z powodu dużego ruchu danych lub prac konserwacyjnych usługa może być w tej chwili niedostępna. W związku z tym serwer jest tymczasowo niedostępny, a komunikat o stanie może również wskazywać, kiedy żądanie może zostać ponownie wysłane.